Never Ending Story

[image by: peggy@ flickr]



Time to Say Good Bye
^
^
^
^
^
^
^
^

"โลกมักมี 2 สิ่งมาคู่กันเสมอ การพบเจอก็มาคู่กับการลาจาก ถึงแม้ว่ามันไม่ได้มาพร้อม ๆ กัน แต่มันก็มักมาแบบไล่เลี่ยกัน การพบเจอในสิ่งที่เราต้องการ เราก็มีความสุข การลาจากในสิ่งที่เราไม่ต้องการเราก็มีความสุข แต่ส่วนใหญ่การลาจากมักจบลงด้วยน้ำตา การอำลาเพื่อนสมัยประถม มัธยม หรือเพื่อนร่วมงานที่เรารู้สึกดีๆด้วย ไม่ว้าเราจะเป็นฝ่ายลาหรือถูกลา แต่การจากลาจะทำให้เราเข้าใจลึกซึ้งถึงสัจธรรมข้อหนึ่งที่ว่า ไม่มีใครอยู่กับใครได้นาน และทุกคนก็ต้องจากกัน จะช้าหรือเร็วเท่านั้นเอง"

ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาผมได้ไปบอกลาคนรู้จักในที่ทำงานมาครับ(เพราะเป็นสัปดาห์สุดท้ายที่ผมทำงาน ที่บริษัทนี่ครับ ) และเป็นการพบปะกับคนเยอะมากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนครับ และมีทั้งจากทุกกลุ่มตั้งแต่คนที่พึ่งได้มีโอกาสเจอ คุยเป็นครั้งแรก จนไปถึงคนที่หายตัวไปนานมากหรือคนที่พบเจอกันบ่อยเสียจนจำไม่ได้ว่าเจอกันกี่ครั้งแล้วในรอบเดือนนี้ ผมก็ได้มีโอกาสคุยกับพวกเขาในหลายๆเรื่องครับ ซึ่งก็ได้รู้เรื่องราวใหม่ๆของคน และก็ได้รู้ถึงความก้าวหน้าของแต่ละคนที่กำลังทำงานตามแผนที่ตั้งไว้สำหรับปีใหม่นี้ หลังจากที่ผ่านช่วงเวลาพบปะกันและมีเวลาพอที่จะมาเรียบเรียงความคิดให้กับตัวเอง ผมก็พบกับสิ่งที่เป็นสัจธรรมอย่างหนึ่งของโลก นั่นคือการพบกันและการลาจากครับมีคนบอกผมว่า " ถ้าไม่มีการลาจาก ก็ไม่สิ่งใหม่ๆในชีวิต จบเพื่อเริ่มต้นใหม่ และเริ่มต้นใหม่เพื่อจบลง มันเป็นสัจธรรม "

เป็นสิ่งที่ผมเองรู้สึกได้ในตอนนี้ถ้าจะว่าไป การติดต่อกับบุคคลในสมัยนี้ก็ง่ายกว่าเดิมด้วยช่องทางการสื่อสารที่มากมาย แต่ก็นั่นแหละครับ ธรรมชาติของมนุษย์ต้องการอยู่ร่วมกันเป็นกลุ่ม เพราะฉะนั้นแล้วการได้เจอตัวจริงเพื่อพูดคุยกันและสัมผัสถึงตัวตนจริงๆก็คงจะไม่มีอะไรที่ดีเท่ากับการพบปะในรูปแบบอื่นอีกแล้ว จะว่าไปเรื่องที่ผมจั่วหัวในวันนี้ก็เป็นเรื่องที่ธรรมดาของโลกนี้ แน่นอนว่าคงไม่มีใครอยู่ยั้งยืนยงและค้ำฟ้าตลอดไป การพบกันก็ย่อมหมายถึงการนับถอยหลังเพื่อที่จะจากไปในเวลาเดียวกัน ซึ่งจะช้าหรือเร็วก็แล้วแต่ว่าในอนาคตจะเป็นยังไง และในทางกลับกัน การจากกัน ก็อาจจะมีความหมายเพื่อรอวันเวลาที่จะได้กลับมาเจอกันอย่างน้อยอีกสักครั้งเหมือนกัน แต่ไม่ว่าจะได้เจอกันหรือไม่ได้เจอกันอีกในอนาคต ไม่ว่าความสัมพันธ์ต่างๆจะเป็นรูปแบบใด ผมก็ยังเชื่อว่า การใช้เวลาเพื่อสร้างความสัมพันธ์เพียงแค่ 1 นาที ก็ได้ผลกว่าการยืนข้างกัน 1 ชั่วโมงโดยที่ไม่ทำอะไรเลยครับ บางที การลาจากอาจจะไม่ใช่เรื่องที่เลวร้าย หากหัวใจสำคัญของความสัมพันธ์นั้นๆขึ้นอยู่กับว่า เราจะใช้เวลาที่ได้เจอกันอย่างคุ้มค่าที่สุดหรือไม่ เพื่อเราจะได้รู้สึกอิ่มใจเมื่อถึงช่วงลาจาก และยินดีเมื่อเรามาพบกันอีกครั้ง ^___^

ส่วนอันนี้เป็นกลอนที่ผมเชริส์หาเจอไม่ทราบผู้แต่งครับ แต่ชอบใจความของกลอนนี้ดีครับ
"อย่ามอง การจากลา ว่าทำร้าย
ตรงกันข้าม…มันท้าทายความห่วงหา
ว่าเมื่อเรา ห่างไกล ไปสุดตา
ความผูกพันธ์ จะมีค่าหรือเปลี่ยนไปนั้น.....อยู่ที่ใจ"

Note
- ขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆที่ทำงานมากๆครับครับสำหรับของขวัญก่อนจาก (อยากบอกว่าเสื้ออ่ะผมใส่ไม่ได้ครับT_Tแต่จะพยายามลดหุ่นเพื่อให้ใส่เสื้อได้ ^__^ )
- พี่เลิกครับฝากบอกทุกคนด้วยว่าของก่อนจากเดี่ยวจะส่งตามมาให้ที่หลังนะครับ (แอบใช้พี่ซะงั้น )