ลืม

วันนี้ออกไปชื้อของที่ห้างชื่อดังแถวๆบางกะปิ ขึ้นรถเมล์สาย....( ขอละไว้ในฐานที่เข้าใจกัน )
ขึนไปแล้วยืนรอกระเป๋ามาเก็บตังค์...นานมาก เราเลยเลี้ยวช้ายก็แล้วแลขวาก็แล้ว ไม่เห็นกระเป๋า งงครับ
ระหว่างที่กำลัง งง อยู่นัน ทันใดนั้นมีรถมอ'ไชต์ พร้อมคนซ้อนท้ายขับมาปาดหน้าอย่างรวดเร็ว
รถเมล์เบรกสุดตัว........เสียงดังเอี้ยด.ดด ( ผมเกือบหัวทิ่ม ดีว่าจับราวไว้อยู่ )
และก่อนที่คนชับรถจะทันได้เอ่ยปากด่ามอ'ไซต์ที่ขับมาปาดหน้า
คนซ้อนท้ายก็วิ่งมาขึ้นรถ พร้อมๆกับเสียงด่า คนทั้งรถหันไปมองครับ ปรากฏว่าเธอคือกระเป๋ารถเมล์ครับ???

(จากนี้ไปอาจต้องใช้วิญจรนญาญ ในการรับดูนะครับเนื่องด้วอาจมีคำไม่สุภาพผู้ปกครองควรให้คำแนะนำแก่เด็กอายุต่ำกว่า 1 ขวบ )
เธอ ( กระเป๋ารถเมล์ ) : "มึงจะรีบไปไหนห่ะไอ่ห่า "เธอหันไปทางคนขับรถ "กูบอกว่ากูจะลงไปซื้อของแป๊บหนึ่ง "
คนขับ,คนทั้งรถ,ผม : ...........( กำลัง อึ้ง ทึ้ง เสียว )
เธอ ( กระเป๋ารถเมล์ ) : "กูบอกว่าให้มึงจอดรอกูก่อน มึงตังใจจะทิ้งกูใช่ไหมห่ะ"
คนขับ :" ปะ..เปล่า"(เสียงอ่อยๆ )" กูลืม"
ผม : "หาไอ้ของอย่างเงื้ยมันลืมกันได้ด้วยเหรอ" ( คิดในใจ )

เรื่องของเรื่องคือคนขับ ( คาดว่าน่าจะเป็นสามีของ เธอ กระเป๋ารถเมล์ ) ลืมเธอทิ้งไว้ตั้งแต่ปากทางลาดพร้าว อือหือแสดงว่าไอ้ที่ลงก่อนหน้าก็ขึ้นฟรีอ่ะดิ ผมเลยนึกในใจว่า แหมไม่น่าขับตามมาทันเลยอ่ะ พร้อมกับกำเหรียญสิบในมือ นี่มนต้องลาจากผมไปแล้วหรือเนี่ย ว้า!เสียดายจัง....